رنگ های رفته ی دنیا

کتاب 85 صفحه ای منتشر شده انتشارات آهنگ دیگر به چاپ هفتم رسیده بود.آن هم تا سال 1389.کتابی یا مجموعه شعرهای گروس عبدالملکیان.

کتاب را خریدم تا ببینم چه چیزی باعث شده این طور مورد استقبال قرار بگیرد؟

تعدادی از اشعار کتاب قبلا در پیامک ها یا مطالب وبلاگ ها خوانده یا شنیده بودم و از این بابت که شاعر آن ها را پیدا کرده بودم خوشحالی بیشتری داشتم.

بعد ازخواندن این کتاب اشعار سپیدش به چند دسته تقسیم شد:

*بعضی از اشعار زیباست چون روان و ساده ،قابل فهم و زاویه دید جدیدی داشت و می توان چندین بار آن را خواند یا شنید.

*بعضی دیگر دیر فهم تر و اشعار سپیدی که فقط در قالب سپید سروده شده بودند اما رنگ و مفهوم سیاهی داشتند و حس نا امیدی را القا می کردند. شاهد این ادعا هم شعرهای افتادن،سکوت و یا مورچه از همین کتاب را می توان نام برد. اشعاری که کلماتی مثل مرگ،سیاهی،ریسمان آویزان از سقف و مردآویزان از ریسمان ...در آنها بسیار آمده بود.

*بعضی هم غیر قابل فهم و به معنی و مفهومی که شاعرمی خواست آن را انتقال بدهد نمی توان پی برد.

یک بار خواندن بعضی از اشعار کتاب کافی بود و دیگر هیچ وقت سراغشان نخواهم رفت.

  دو تصویر ازکتاب: